Cunnosce

Cunnosce (Cunnoscia en Corse du sud) se conjugue comme crede. Toutefois, l'alternance vocalique est irrégulière : le o devient i et non pas u. quand l'accent tonique se déplace vers la fin du mot.

INDICATIF				SUBJONCTIF
Présent	Imparfait	Passé simple	Futur	Présent	Imparfait
cunnoscu cunnosci cunnosce cunniscemu, -imu cunniscite cunnòscenu	cunniscìa cunniscìi cunniscìa cunniscìamu cunniscìate cunniscìanu	cunniscìi cunniscisti cunniscò cunniscìimu cunnisciste cunniscinu	cunnisceraghju cunniscerai cunniscerà cunnisceremu cunniscerete cunnisceranu	cunnosci cunnosci cunnosci cunnòscimu cunnòscite cunnòscinu	cunniscissi / -essi cunniscissi / ... cunniscissi cunniscìssimu cunniscìssite cunniscìssinu
Passé composé	Plus que parfait	Passé antérieur	Futur antérieur	Passé	Plus que parfait
aghju cunnisciutu ...	avìa cunnisciutu ...	ebbi cunnisciutu ...	averaghju cunnisciutu ...	abbia cunnisciutu ...	avessi cunnisciutu ...

CONDITIONNEL		IMPERATIF	p.passé	GERONDIF
Présent (1)	Présent (2)	IMPERATIF	p.passé	GERONDIF
cunniscerìa cunniscerìi cunniscerìa cunniscerìamu cunniscerìate cunniscerìanu	cunniscerebbi cunnisceresti cunniscerebbe cunniscerèbbemu cunniscereste cunniscerèbbenu	cunnosci cunniscemu cunniscite	cunnisciutu *	cunniscendu
Passé (1)	Passé (2)
averìa cunnisciutu ...	averebbi cunnisciutu ...

* : il existe aussi la forme régulière : cunnusciutu.